- tępy
- tępy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, tępypi, tępypszy {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mający stępione, nienaostrzone ostrze, zakończenie; słabo tnący, wnikający w coś; nieostry': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tępy nóż. Tępa kosa. Tępa igła. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'bez spiczastego zakończenia; ścięty, spłaszczony': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tępy dziób samolotu. Cios zadano jakimś tępym narzędziem. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ograniczony umysłowo, nieinteligentny, mało bystry, nierozgarnięty; też: świadczący o takich cechach kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tępy uczeń. Być tępym do czegoś. Mieć tępych współpracowników. Tępa twarz. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyrażający bierność, obojętność, apatię; bezmyślny; świadczący o rezygnacji, apatii, bezmyślności': {{/stl_7}}{{stl_10}}Utkwił tępe spojrzenie w przeciwległej ścianie. Wpaść w tępą rezygnację, zadumę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o niektórych bodźcach, wrażeniach: słaby, przytłumiony, niewyraźny; też: męczący, uporczywy, otępiający': {{/stl_7}}{{stl_10}}Poczuł tępy ból w boku. Rozległ się tępy odgłos uderzenia. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_8}}rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'o niektórych zmysłach: osłabiony, pozbawiony ostrości': {{/stl_7}}{{stl_10}}Miał już tępy słuch i wzrok. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.